تک پسر

خیلی راحت میشه وبلاگ نویسا رو یه جامعه آماری کوچیک از مردم ایران دونست، آدما کاملا تصادفی از نقاط مختلف کشور، تقریبا همه اقشار جامعه رو میشه اینجا دید، حالا چه از لحاظ فرهنگی، علمی، اعتقادی، رفتاری و چیزای دیگه ...

آدما رو خیلی زود میشناسم، از حرفاشون، کامنتاشون، نوشته هاشون یا حتی همصحبت شدن باهاشون کامل میفهمم چطور شخصیتی دارن و چی در وجودشون میگذره، البته حس ششم قوی هم دارم ک شاید بهم کمک میکنه ...

باید اعتراف کنم اکثریت کسایی که اینجا دیدم کاملا معمولی و رو ب خووب بودن، اما همون تعداد اندک و انگشت شمار انگلی که اینجا ریختن بقیه رو تحت شعاع قرار دادن و خراب میکنن، دقیقا مثه یه شهر که ۴ تا دزد و زورگیر میتونن امنیت چندصد هزار نفر ُ از بین ببرن، اینجا هم ۴ تا نخاله پیدا میشن که محیط ُ آلوده کنن ...

خیلی آدمای باشخصیت و باکلاس اینجا دیدم ک مشخص یه سطح بالاتری نسبت ب بقیه دارن، آدمای خراب و سطح پایینم که کم و بیش میبینم اما برآیند همه اینا منفیه، باورتون میشه؟ 

چرا حاصل دو جمع زیاد مثبت در جمع اندک و ناچیز منفی باید منفی بشه؟!  

اینجا به تاثیر صفات منفی و اثردهیش تو زندگی میرسیم، مثه یه خونه تمیز ک همه اتاقاش از درخشندگی برق میزنه اما کافیه یه جایی از خونه یه لکه کثافت ببینی و میگی کل خوونه کثیفه و دیدت تغییر میکنه ...

سعی کنیم کثافت دنیای مجازی و حقیقی نباشیم ...

• تو وبلاگای مینا، یه فلانی، محنا، سین، آرام، نگار، هانی، بهار، رهگذر، سولماز، مهسا، سحر، مریم، زهرا و چندتا دیگه کامنت داده بودم، ولی ظاهرا هیچ کدوم نرسیده بهتون :|